Tłusty czwartek w kalendarzu chrześcijańskim to ostatni czwartek przed Wielkim Postem, czyli 52 dni przed Wielkanocą. Dzień ten rozpoczyna ostatni tydzień karnawału. Data tłustego czwartku, jak również Środy Popielcowej, zależy od daty Wielkanocy, która zawsze przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. W Polsce, wedle tradycji, w tym dniu dozwolone jest objadanie się. Niektórzy nawet twierdzą, że tłusty czwartek to największe polskie święto. Dlaczego? Ponieważ w tłusty czwartek jemy dużo, słodko, tłusto, niezdrowo, ale za to bardzo smacznie. Dlatego ten dzień obchodziliśmy po prostu pysznie, nie zważając na ilość kalorii. Według historii tłusty czwartek był to dzień, w którym świętowano odejście zimy i nadejście wiosny. Ucztowanie opierało się na jedzeniu tłustych potraw, szczególnie mięs oraz piciu wina, a zagryzkę stanowiły pączki przygotowywane z ciasta chlebowego i nadziewane słoniną. Rzymianie obchodzili w ten sposób raz w roku tzw. tłusty dzień. Podczas zajęć w pracowni gospodarstwa domowego, aby tradycji stało się zadość, własnoręcznie przygotowaliśmy na tę okazję pączki nadziewane budyniem i dżemem oraz pączki wiedeńskie. Nasze pączki były puszyste, kształtne, z jasną obwódką dookoła, co świadczyło o tym, ile serca i pracy włożyliśmy w ich wytworzenie.  Podobno 60 gram pączka wynosi 244 kcal, jednak dla nas w ten dzień nie miało to znaczenia, bo czując zapach i smak naszych wyrobów, nikt nie zwracał na to uwagi.